شعر شب

شب، شب، شب
شب اومد ـ کدوم شب؟

اون که موهاش سیاهه
رو دامنش یه ماهه

ـ کدوم ماه؟

ـ اون که تو آسمونه
قشنگه، مهربونه

چادر نقره داره
دور و برش پر شده از ستاره

ـ کدوم، کدوم ستاره؟

ـ ستاره ای که مثل یک چراغه
مثل گلای یاس توی باغه

می‌خوام بیاد پایین منو ببینه
مثل گلی رو دامنم بشینه