خانهی کوچک ما
چه گرم و چه باصفاست
به چشم ما بچهها
بزرگ مثل دنیاست
مامان نازنینم
که خوب و مهربان است
برای خانهی ما
مثل یک آسمان است
پدر که دست گرماش
همیشه بر سر ماست
خورشید خانهی ما
امید ما بچههاست
حالا بگو ببینم
ما بچهها چه هستیم
برای خانهی خود
مثل پرنده هستیم
مثل هزار پرنده
پر میزنیم شادِمان
زیر نگاه خورشید
بر سینهی آسمان